Κοράλλι Λευκό

Τα κοράλλια είναι θαλάσσια ασπόνδυλα της ομοταξίας των Ανθοζώων, της συνομοταξίας των Κνιδοζώων. Ζουν σε συμπαγείς αποικίες πολλών πανομοιότυπων ξεχωριστών πολυπόδων. Η ομάδα περιλαμβάνει τους σημαντικούς «κτίστες» υφάλων που κατοικούν στους τροπικούς ωκεανούς και εκκρίνουν ανθρακικό ασβέστιο για να σχηματίζουν ένα σκληρό σκελετό.

Η “κεφαλή” ενός κοραλλιού είναι μια αποικία μυριάδων πολυπόδων. Κάθε πολύποδας είναι ένα ασπόνδυλο ζώο κατά κανόνα με διάμετρο μόνο μερικά χιλιοστόμετρα και μήκος λίγα εκατοστόμετρα.

Μολονότι κάποια κοράλλια μπορούν να πιάσουν μικρά ψάρια και πλαγκτόν, χρησιμοποιώντας κνιδοκύτταρα των πλοκάμων τους, όπως αυτά της θαλάσσιας ανεμώνης και της μέδουσας, τα περισσότερα κοράλλια προσλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας και των θρεπτικών συστατικών από φωτοσυνθετικά μονοκύτταρα φύκη που ζουν εντός του ιστού των κοραλλιών. Τέτοια κοράλλια χρειάζονται ηλιακό φως και αναπτύσσονται σε καθαρά, ρηχά νερά, κυρίως σε βάθη μικρότερα των 60 μέτρων. Τα κοράλλια είναι μείζονες συντελεστές της φυσικής δομής των κοραλλιογενών υφάλων που αναπτύσσονται σε τροπικά και υποτροπικά νερά, όπως το πελώριο Μεγάλο κοραλλιογενές φράγμα της ακτής του Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία. Άλλα κοράλλια δεν έχουν συνδεδεμένα φύκη και μπορούν να ζήσουν σε πολύ βαθύτερα νερά. (Πηγή : Βικιπαίδεια)